Getuigenis Mathilda Fafiani
Mathilda stootte haar grote teen en dat zou het begin zijn van 19 jaar vreselijke pijn. Zij ging steeds slechter lopen. Mathilda had posttraumatische spierdystrofie. Haar situatie werd door de jaren heen erger. Toen zij ook nog eens haar andere teen stootte, kwam ook daar dystrofie in. Mathilda kon niet meer zonder krukken lopen en ze kreeg van de artsen te horen: ‘Mevrouw Fafiani, u zult nooit meer goed kunnen lopen, en uiteindelijk zal je in een rolstoel terecht komen.’ Mathilda werd door kennissen meegenomen naar een Genezingsdienst, nog nooit eerder kwam zij in een dergelijke dienst maar haar leven werd die avond volkomen veranderd toen zij haar hart voor Jezus opende. Haar ernstig zieke lichaam werd die avond in één moment door Jezus Christus genezen.